Jón Ósmann – Ferjumaðurinn

Jón Ósmann heitir fullu nafni Jón Magnússon Ósmann (1862-1914) hann var einn af síðustu ferjumönnum Íslands. Jón Ósmann sá um ferjuna á Vesturósi Héraðsvatna í Skagafirði. Hann lifði þar sem mætast Héraðsvötn og Hafið og nefndi Furðustrandi og ferjaði fólk, hesta og búnað jafnt á nóttu sem degi. Ferjufjöl hans var sögð traust eins og sterkur ræðarinn. Mál hans var ofið myndum úr náttúrunni, og þegar hann vissi eitthvað fyrir víst þá var það fjallgrimm vissa. Hann barðist við náttúruöflin og gekk þeim á hönd að síðustu.  Hann var burðarás í samgöngum og samfélagi svæðisins, löngu áður en brýr tóku við. Með hlýju og hógværð sigldi hann fólk, búfé og farangur yfir árnar — og varð með tíð og tíma lifandi goðsögn.

Í bókinni „Jón Ósmann ferjumaður“ er sagt frá lífi hans, störfum og áhrifum á byggð og mannlíf í Árnessýslu. Bókin inniheldur einstakar frásagnir, ljósmyndir og viðtöl við þá sem þekktu hann. Þetta er ekki einungis saga einstaklings, heldur saga tímabils sem hvarf með vaxandi tækni og breyttum búsetuháttum.

Bókin Jón Ósmann ferjumaður er skipt í tvö hluta en samtals 22 kaflar, þeir eru:

• I Ættanna kynlega bland
  • Inngangsorð
  • Sterkir stofnar
  • Séra Oddur í Miklabæ
  • „Farðu fram Gísli litli“
  • Hjónin í Utanverðunesi
• II Ferjumaðurinn
  • Vösólfur og veiðkkló
  • Ferjumál
  • Vistferli og hjúskapur
  • „Botna flýtur brims við rönd“
  • Á Furðurströndum
  • Dolpungar og þykkar þjósir
  • Fjögramaki
  • Skuddi og Brúnka
  • „Hann ferja dag og nætur“
  • „Ósinn harma“
  • Orðkringi Ósmanns
  • Eldvatn, hvalspik og töfrakassi
  • Ástir gamals manns
  • Hinzta sjóferðin
  • Vinakveðjur
    • Kveðja Rögnvalds i Réttarholti
    • Jón M. Ósmann
    • Við Ósinn
• Viðauki
  • Eftirmáli
  • Ljósmyndaskrá
  • Skammstafanir
  • Heimildaskrá
  • Nafnaskrá

Ástand bókar: gott, upphaflegu bandi, ekki með lausa kápu